dinsdag, november 29, 2011

Het grote wachten

Het proefdraaien in de nieuwe kaasmakerij is in volle gang. Ik heb enkele belangrijke wijzigingen toegepast in het recept. Door deze wijzigingen kost het rijpen van de kaas meer tijd maar wordt hij wel stabieler. Met andere woorden hij rijpt langzamer. Daardoor krijgt de kaas de tijd om beter op smaak te komen.
Nu moet ik alleen de productie nog opschroeven want momenteel krijgen de kaasjes de tijd niet om volwassen te worden. Voor die tijd zijn ze al verorberd.
Komend jaar staat een nieuwe kaas op stapel, Hollands Blonde of BioBlonde. Een kaas van biologische melk.

donderdag, november 17, 2011

Kaaskeuring

Ik was vandaag bij een kaaskeuring van de Bond van Boerderijzuivelbereiders. Was leerzaam en boeiend. Als enige in de categorie zachte witflorakazen mocht ik een certificaat en een oorkonde in ontvangst nemen. De score laat nog verbetering toe. Dat wordt de uitdaging/puzzel voor de komende tijd. Ik heb uitgerekend dat er met de 20 variabelen waarmee ik rekening moet houden 1048576 verschillende mogelijke uitkomsten zijn qua kaas. Slechts een klein deel daarvan zal goede kaas zijn.

Om het nog lastiger te maken verschillen de smaken van de mensen, de kaas die door sommigen walgend wordt weggeworpen is voor anderen een goddelijk stukje zuivel.
De kaas die ik vandaag naar de keuring nam was de laatste kaas uit de oude kaasmakerij. Komende twee weken is er geen kaas. Daarna volop.


zaterdag, november 12, 2011

Leuk stukkie 'over de tong' in het NHD

Natuurlijk Egmond aan Zee
Gepubliceerd op 11 november 11, 14:15



Natúúrlijk is natuurlijk heel natuurlijk. Moeder Aarde biedt al haar vruchten immers kant en klaar aan?! Je hoeft ze alleen maar te plukken. En gelukkig te zijn met al dat puurs.
Bediening: 8+ Ambiance: 8,5 Keuken: 8,5 Eindcijfer:8,5
We willen tegenwoordig allemaal weer eerlijk eten. Maar zitten tegelijk vast aan oude gewoonten. En aan lage prijzen. Een voorbeeld: zie je een scharrelkip in de supermarkt, schrik je toch weer van de prijs. Kies je alsnog voor zo’n plofkip. Ook al had-ie geen leven, smaakt-ie naar niks en is-ie twee keer zo snel op. Voor veel restaurants is het niet anders. Die moeten scherp calculeren om niet te verzuipen. Anders wordt het: Moe, er ligt een kip in ’t water...

Maar er zijn er die van de nood een deugd maken. Die júist die scharrelkip kopen om zich daarmee te profileren. Mensen komen ervoor, betalen graag wat meer en iedereen is blij. Noem het ’pure restaurants’. En die pure restaurants hebben dit jaar voor het eerst een eigen week. Inderdaad, de Puur Restaurant Week, van 14 tot en met 20 november. Ze serveren een puur menu, goed voor dier, boer plus natuur en nog heerlijk ook. Zo ga je eerlijk uit eten.

Bij zo’n week hoort ook een wedstrijd: wie heeft het puurste restaurant? Nou, Niels en Mirjam Gouda uit Egmond aan Zee! Die eindigden als eersten van de zes genomineerden in die strijd met hun Restaurant Natuurlijk. En dat is precies wat hun zaak is. Veel hout en steen en staal en zonder opsmuk. Net als de bediening door Marina en Mike: vriendelijk, attent en kundig, zonder populair gedoe.

Hierbij hoort uiteraard een pure kaart en die bieden Niels en zijn chef-kok Martijn Wittebrood (!). Producten uit de buurt, biologische zuivel, duurzaam gevangen vis, scharrelvlees, hier en daar bio-dynamische wijn en paddenstoelen die groeien op oude koffiedik, dat daarmee dus wordt hergebruikt. Maar is het ook lekker (niet dat koffiedik maar het eten bedoel ik)? Ja, het is heel lekker. Neem de entree van Bergense blonde (9 euro). Geen biertje, maar een vrij nieuw kaasje van Bergenaar Peter Bosman, die al experimenterend zijn eigen witschimmel creëerde. Fijn om zo van te genieten, waarbij de zilte toon opvalt. Chef Martijn smelt de Bergense blonde echter. Hij serveert ze met (en nu doen we even een cryptogram, voor de liefhebbers) ’een vrucht met een schuilnaam’. En dan flink wat kaas erover, gewreven peper erop en hup, onder de grill. Vijf minuten later is de kaas mooi gesmolten en siert de witte korst het oranje van het warme fruit. Limmer honing erbij geeft zoete tonen, die gezelschap krijgen van dat zilte én een licht bittertje van de Bergense blonde, plus frisheid van die schuilnaamvrucht (zie voor het goede antwoord het menu). Het ziet er allemaal niet daverend uit, maar lekker!

Net zo goed als de vissoep (€6,75). Een maaltijdsoep, boordevol zalm en witvis, wups (kokstaal voor wortel, ui, prei en selderij), paddenstoelen en dille, maar ook met een scheut drank erdoor (Noilly Prat?), die warmte geeft.

Die scharrelkip uit het voorbeeld hierboven zit in de wokschotel van noedels en groenten (€18,50). Peulen, courgette, cashewnoten, taugé, champignons, oesterzwammen en paprika – het zit er allemaal in. Met als bonus die kip erbij: een biologische Kemper landhoen. De naam verwijst niet naar de mooie streek in zuid-Nederland en Noord-Vlaanderen, maar naar kippenfokker Herman Kemper in de Achterhoek, die altijd op zoek is naar ’de smaak van vroeger’. Nou, die smaak heeft zijn hoen, waarvan de dijen worden gebruikt in de noedelschotel: stevig vlees dat naar kíp smaakt!

Het dessert is al net zo natuurlijk. Zelf gemaakt hangop met bramen en bosbessensaus (€6,50). De zuivel is dik als boter en super romig, de bijkans zwarte siroop geeft zoetheid en bramen plus gehakte pistachenootjes bieden een beet. Alleen die zomers aardbeien erop vallen buiten het seizoen. Kies dan voor zwarte bessen of ander herfstig fruit, chef. En denk nog eens na over de muziek daar in Egmond aan Zee. Sky Radio past niet erg bij het concept. Ga dan voor wereldmuziek, country of van mijn part klassiek. Dat klinkt natuurlijk, natuurlijk.

Natuurlijk, Dr. Wiardi Beckmanlaan 8, Egmond aan Zee, 072–5062749, www.natuurlijk-egmond.nl.

dinsdag, november 08, 2011

De eerste kaas uit de nieuwe kaasmakerij

Vanochtend om 06.45 heb ik de melk gehaald voor de eerste batch kaas die in de nieuwe kaasmakerij is gemaakt. Na enkele uren mengen en roeren en rusten is de kaas in zijn oervorm gereed.
Een stilleven van kaasmaakmateriaal.

donderdag, november 03, 2011

Kaaskeerinrichting

De blokvormen kaas zijn handig bij het vullen maar zwaar om te keren. En dat keren moet vaak. Bij de eerste handmatige poging stortte er 20 kilo kaasdrab op mijn schoenen. Na een nacht woelen en denken had ik de oplossing. Gelukkig heeft mijn buurman een metaalbewerkingsbedrijf, hij maakte deze eenvoudige geniale kazenkeerder.
Binnenkort ook voor andere kaasmakerijen verkrijgbaar.

Groeimarkt Ondernemen in de zorg, een groeimarkt. Praktische informatie voor ondernemers in de zorg, voor freelance verpleegkundigen, thuisz...