woensdag, juli 04, 2007
Loswol de verdwaalde Druil
Ik dacht vanmorgen dat ik een druil zag, linksboven op de foto.
De kabouters en de dieren in het bos waren betoverd door de druilfluit:
Even verderop stond een Katjesboom, de mooie ronde pluisjes konden mooi als oordopjes dienen. Puntmutsje stopte er in beide oren een, het werd stil in het bos, voor alle zekerheid nam hij nog een handvol katjes mee.
In de verte zag hij de boom, op een open plek zat de Druil op zijn instrument te spelen, er zaten allerlei dieren in een kring om de druil heen, ze luisterden naar de klagelijke muziek en zagen er allemaal verdrietig uit. Ook de Druil keek somber tijdens het spelen.
"je moet ophouden met spelen" zei Puntmutsje tegen de druil "iedereen wordt er somber en verdrietig van."
De Druil zei iets tegen Puntmutsje
"Wat zeg je" riep Puntmutsje "Ik versta je niet"
De druil zei weer iets, hij was gestopt met spelen.
"OH WACHT EVEN DAN HAAL IK DIE DINGEN UIT MIJN OREN!" schreeuwde Puntmutsje.
En met veel moeite pulkte hij een katje uit zijn linkeroor, het kriebelde.
"Vroeger werd iedereen altijd vrolijk als ik speelde, maar sinds ik verdwaald ben kan ik niets vrolijks meer spelen." zei de Druil, in zijn ooghoek blonk een traan, "Ik ken hier niemand, en ik heb honger, alles wat ik bezit is mijn Druilfluit, en nu vinden jullie mijn muziek ook nog niet mooi" De druil snoot luidruchtig zijn neus.
"Komkom" zei puntmutsje die alweer bijna somber werd, "zo erg is het niet, wij helpen je wel om de weg terug naar huis te vinden. En als je honger hebt dan kun je gewoon bij ons eten, we hebben bosbessentaart of appeltaart, je mag kiezen."
De druil keek verbaasd "weten jullie dan de weg naar het druileiland" vroeg hij. "nee antwoordde puntmutsje maar daar komen we wel achter, maar dat doen we morgen, nu eerst eten."
"Ik ga naar huis" mompelde de Druil "de kabouters helpen mij om de weg terug te vinden," Hij blies een vrolijk melodietje op de druilfluit. Toen zong hij er wat woorden bij;
De druil die is de weg verloren
en loopt alleen in't grote woud
De dieren die hem op zijn druilfluit horen
die denken het is mis en het gaat fout
Hij is alleen en voelt zich nietig
de druil is klein het woud is groot
daarom is druil heel erg verdrietig
vandaar dat hij zomaar trieste liedjes floot
De kabouters helpen loswol
en brengen hem naar huis
ze eten taart en koekjes
en morgen is hij thuis.
En alle dieren die de vrolijke muziek hoorden werden meteen weer de oude, de familie konijn huppelde weer weg en de twee broertjes eekhoorn sprongen weer vrolijk van boomtak naar boomtak. Zelfs het gekras en gekraak van piet de meeuw klonk iedereen als muziek in de oren.
"Zo dat probleem hebben we gehad" zei Puntmutsje Nu nog even het katje uit mijn rechteroor halen en dan kunnen we eten, en morgen gaan we op reis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Groeimarkt Ondernemen in de zorg, een groeimarkt. Praktische informatie voor ondernemers in de zorg, voor freelance verpleegkundigen, thuisz...
-
Ooit heb ik eens een barograaf gemaakt, mannen doen dat soort dingen vaker als hun vrouw zwanger is en de kraamkamer al behangen is, bij Eva...
-
Oude foto's zien er een stuk mooier uit op een beeldscherm. De kleine kiekjes ten tijde van de naoorlogse schaarste zijn scherp genoeg o...
1 opmerking:
De druilt huilt op zijn druilfluit,
De koe loeit zachtjes mee,
Een lachmeeuw monkelt "ach,"
een meeuw krijst "woe en wee."
Triest snikt de treurwilg uit:
"Dat druilen op die fluit
Dat houden wij niet uit."
Heel even is het stil.
Dan klinkt vol weemoed,
het doffer koeren van een duif:
"Steeds als ik een druil hoor,
krijg ik spontaan een druiloor!"
Mahakata Mahakata
Een reactie posten